Allah, Kur’an’da “insana kalemle yazı yazmayı öğrettiğini” söyler. (Alak, 4) Buradaki kalemin kişinin kendisine apaçık bir şekilde gösterilen ve hakikatten izler taşıyan beyyine (kanıt, delil) olduğu kabul görür. Bununla birlikte o kanıtların anlaşılmasını ve kabul edilmesini sağlama açısından belgenin ve… Devamını oku…
Biz bu yazı dizisinde, karınca kararınca, dönemi açısından çoğu zaman yokluğunu yaşadığımız, olabildiğince kıt imkânlarla elde edebildiğimiz, bulduğumuz zamanda da ya parasızlıktan dolayı alamadığımız ya bir şekilde temin etmiş olsak da genellikle içerik açısından rahat bir şekilde okuyamadığımız kitaplarla ilgili… Devamını oku…
Ortaokulun sonlarına doğru adım attığımız sol-sosyalist düşünce çevresinden 12 Eylülün ilerleyen ama kasvetinin bir türlü gitmeyip üzerimizde kaldığı bir zaman diliminde ayrılıp İslam çizgisine vâsıl olduğumuzda, “kısmetimiz kadarıyla” birçok kitabı okuma imkânımız olmuştu. Şunu baştan belirtelim ki, muhafazakâr bir aile… Devamını oku…
12 Eylül sonrası dönemde gerek sol, gerek ülkücü ve gerekse de İslam’ı gelenekçi kalıpta algılamış ve o minvalde yaşamış çevrelerden birçok kişinin ilgisinin İslam’ın hakikatine yöneldiği söylenebilir. Bir de bunların dışında, İslami çizginin kendine ellili-altmışlı yılların “siyasal, düşünsel ve toplumsal… Devamını oku…
Liseye başladığımda okuma eylemim daha da artmıştı. Neredeyse her hafta bir kitap okuyordum. Ortaokul yıllarında olduğu gibi en başta maddi sebeplerden ve ailemin içerik açısından “sakıncalı” görebileceği kitapları bir şekilde temin edebilmiş olsam da gizli bir şekilde okuma zorunluluğu ve… Devamını oku…
Bu serinin ilk yazısında, orta öğrenim sıralarında iken elime geçen “Bugünkü İslam Devletleri ve Ülkeleri” adlı tercüme bir eser üzerinden bir değerlendirmede bulunmuştum. Dikkat edilirse, takdim ve tehir yöntemine başvurup ilk yazıda ortaokul sıralarında elime geçen kitabı okuma serüvenimden bahsetmiştim…. Devamını oku…
İlkokul sıralarında müfredat gereği okulda bize aldırılan ve ilgili derslere ait kitaplar dışında hiçbir kitabım olmamıştı. Tabii ki, kitapla birlikte bırakın kütüphaneyi, bir kitaplıktan dahî mahrumdum yaşıtım olan birçok çocuk gibi. Ama bunlara rağmen kitabım/ız varmış gibi, kitaplı gibi davranırdık…. Devamını oku…
“Bahar geldi, gül açtı, ama…” Bugün miladi takvime göre 14 Mart. Buna göre, her ne kadar “Mart kapıdan baktırır, kazma kürek yaktırır!” denip üstüne üstlük bir de Berdü’l-acûz, yani “koca karı fırtınaları”nın sürdüğü bu ay, aynı zamanda baharın da ilk ayı olarak… Devamını oku…
Bana diyorlar ki “Yakınını kaybettin mi?” Bilmiyorlar ki biz Adanalılar, Osmaniyeliler, Hataylılar, Kilisliler, Urfalılar, Adıyamanlılar, Maraşlılar, Diyarbakırlılar ve Malatyalılar hep yakınız, hep hısımız, hep kardeşiz VE BİZ ÖLDÜK! – Vedat Kahyalar Yukarıdaki çarpıcı cümle en başta manevi bir noktaya… Devamını oku…
Epey zamandır yazmayı düşünüyordum. Ha bugün, ha yarın derken, aradan tam yedi, sekiz yıl çeçti. Demek ki, kısmet bugüneymiş. Güdül’ü yazacaktım. Ankara’ya bağlı, onun yetmiş, yetmiş beş kilometre kuzey batısına düşen, tarihi Bizans dönemi ile birlikte, Selçuklu ve Osmanlı dönemine… Devamını oku…
