Bulutlar yavaş yavaş güneşi perdelemekten vazgeçmiş, kendilerine daha güzel bir uğraş bulmak için gökyüzünde dağılmaya başlıyordu. Kayısı yaprağının gölgesi, önündeki mavi kapaklı defterinin beyaz sayfasında belirdi. Önündeki beyaz bir sayfa mıydı sahiden?
“Ölümün bizi nerelerde beklediğini bilmiyoruz, o halde onu her yerde bekleyelim. Ölüme dâir tefekkür, özgürlüğe dâir tefekkürdür. Nasıl öleceğini bilenler hizmetkârlığı unutmuşlardır. Nasıl öleceğimizi bilmek bizi her türlü tahakküm ve cebirden azade kılar.” (Michel de Montaigne)
“Karım görmesin, diye ağzımın çevresinde biriken kanı yutuyorum ama boşuna, çünkü yüzümün her yerinden ve parmak uçlarımdan durmadan kan sızıyor. “Tanıyor musun onu?” “Hayır, tanımıyorum.” Korkusunu ufacık bir bakışla bile dışa vurmadan söyledi bunu. Onun gibisi az bulunur. Beni hiçbir… Devamını oku…
#Direnen Edebiyat, 16. yılında 54. sayısıyla yine okuyucusuyla beraber… Yeni sayının içeriği şu şekilde: ŞİİR Bir Dosta Mektup / Ümit Aktaş / 2 Cıva Diye Bir Yer / Murat Ekinci / 6 Sönmüş Gözleri Bükülmüş Belleri / Ferhat Çiftçi… Devamını oku…
İslamcılığın ölüm ilanları çok popüler. Canı sıkılan İslamcılığın öldüğüne dâir ölüm ilanı veriyor, salâ okutuyor. Yılgınlık ve yalnızlıktan, gelecek inşasına mecâli kalmadığından kenara çekilenden tutun da Temel Karamollaoğlu ile Abdullah Gül hattına varana kadar bu kervana katılmayan neredeyse kimse kalmayacak!… Devamını oku…
İbn Abbas (r.a.)’den rivayete göre, Rasûlullah (s.a.v.), Muaz b. Cebel’i, Yemen’e vali olarak gönderirken şöyle buyurdu: “Mazlumun âhından, bedduasından sakın! Çünkü onunla, Allah arasında bir perde yoktur.” (Buhari, Zekât: 8; Müslim, İman: 27) “Direniş Peygamberi”nin en büyük özelliği zulme karşı… Devamını oku…
Şimdi sana hangi gerçeği fısıldayacağımdan haberdar değilim. Bilmiyorum. İnsana dair söylenmemesi gereken ne varsa söyleyeceğim belki. Fark etmiyorum. Benim “bir cenaze kalkarken yağan yağmurun bir hükümet darbesinden sonra yağan yağmurdan” farkı nedir, söyleme cesaretini kendinde bulacak bir ruhum kalmadı. Seçip… Devamını oku…
Direnen Edebiyat, iki buçuk yıllık bir aradan sonra 53. sayısıyla yine okuyucusuyla beraber… 53. sayının içeriği şu şekilde:
Sonsuz nur, sonsuz ışık, sonsuz huzur ile uyuyordu. Gecenin ona ne getirdiğinden, penceresinin dışındaki dünyada neler olduğundan, hangi el yazmasının bir kez daha gecenin saklayabilirliği kullanılarak toprağın derinliklerine gömüldüğünden, rüyalarının en derinine daldığını gösteren yüzüne penceresinden değen kesik gece… Devamını oku…
Ortalığı toplayan çocuk kapının hemen yanında, kasaya sırtını dönmüş olarak, elbette kafası önde -belki yakın bir zamanda değil ama ilerde muhakkak boyun fıtığı olacak- cep telefonuna bakıyordu.
