Liseye başladığımda okuma eylemim daha da artmıştı. Neredeyse her hafta bir kitap okuyordum. Ortaokul yıllarında olduğu gibi en başta maddi sebeplerden ve ailemin içerik açısından “sakıncalı” görebileceği kitapları bir şekilde temin edebilmiş olsam da gizli bir şekilde okuma zorunluluğu ve… Devamını oku…
Bu serinin ilk yazısında, orta öğrenim sıralarında iken elime geçen “Bugünkü İslam Devletleri ve Ülkeleri” adlı tercüme bir eser üzerinden bir değerlendirmede bulunmuştum. Dikkat edilirse, takdim ve tehir yöntemine başvurup ilk yazıda ortaokul sıralarında elime geçen kitabı okuma serüvenimden bahsetmiştim…. Devamını oku…
İlkokul sıralarında müfredat gereği okulda bize aldırılan ve ilgili derslere ait kitaplar dışında hiçbir kitabım olmamıştı. Tabii ki, kitapla birlikte bırakın kütüphaneyi, bir kitaplıktan dahî mahrumdum yaşıtım olan birçok çocuk gibi. Ama bunlara rağmen kitabım/ız varmış gibi, kitaplı gibi davranırdık…. Devamını oku…
Oruç ve Kur’an ayı Ramazan kendini her yaş ve mevsime ait farklı imaj ve hatıralarla hayatımızın sonraki yıllarına taşıyor, içimizde derinlemesine yer ediniyor. Ramazan benim için köyümüz Hoşulu/Çengelli-Çamiçi yaylası (Niksar), İstanbul, Tokat ve Muş arasında dolaşıp duran bir mucizedir. Hoşulu… Devamını oku…
Kızımla Ulu camide teravih namazına gitmiştik. O zaman kaç yaşında olduğunu hatırlamıyorum doğrusu. O namazın benim için de Ulu camide ilk namaz olduğunu tahmin ediyorum. Belki Tokat’a gelen misafirleri gezdirirken bir vakit namazı kılmışımdır, tam bilemiyorum. Sulu Sokak’ta bizim vakit… Devamını oku…
“Bahar geldi, gül açtı, ama…” Bugün miladi takvime göre 14 Mart. Buna göre, her ne kadar “Mart kapıdan baktırır, kazma kürek yaktırır!” denip üstüne üstlük bir de Berdü’l-acûz, yani “koca karı fırtınaları”nın sürdüğü bu ay, aynı zamanda baharın da ilk ayı olarak… Devamını oku…
kalbimin atışını kulaklarımda duyuyorum göz kapaklarımda mor bir dünya yüzü güneşi ellerimle kapıyorum bakışımı yakıyorum böylesi körlük kahrolsun diyor yağmacılar çalıp çırpan avuçları çizgi çizgi kaderden çizilmiş kendi hazin sonlarını göremiyorlar kabil’den beri bütün tarih cinayet masası resim defterime… Devamını oku…
Bana diyorlar ki “Yakınını kaybettin mi?” Bilmiyorlar ki biz Adanalılar, Osmaniyeliler, Hataylılar, Kilisliler, Urfalılar, Adıyamanlılar, Maraşlılar, Diyarbakırlılar ve Malatyalılar hep yakınız, hep hısımız, hep kardeşiz VE BİZ ÖLDÜK! – Vedat Kahyalar Yukarıdaki çarpıcı cümle en başta manevi bir noktaya… Devamını oku…
Yaşar Kemal tarafından 1947 yılında kaleme alınmaya başlanan ve otuz iki yılda bitirilen, diğer bir deyişle nakış nakış işlenen bir eserdir İnce Memed! Toplamda kırktan fazla dile çevrilerek farklı coğrafya ve kültürlerle buluşan bu seri, Türk Edebiyatının en iyileri arasında… Devamını oku…
Epey zamandır yazmayı düşünüyordum. Ha bugün, ha yarın derken, aradan tam yedi, sekiz yıl çeçti. Demek ki, kısmet bugüneymiş. Güdül’ü yazacaktım. Ankara’ya bağlı, onun yetmiş, yetmiş beş kilometre kuzey batısına düşen, tarihi Bizans dönemi ile birlikte, Selçuklu ve Osmanlı dönemine… Devamını oku…
