Büyük büyük önüne değil, parça pinçik edip tâ içine kadar koyduğum, hafriyat ve münakalatta emeği geçen diğer üç sindirim organının desteğiyle kendisine pek de iş bırakmadığım hâlde yaptı yapacağını bizimki. Dudaklar dâhil tekmil ağız boşluğu (malum, kadim kuraldır; sindirim ağızda başlar); konuşmak ve nefes almak faaliyeti de içinde olmakla beraber triatlomu tamamlayıp yutkunmayı da yapan […]

Köşe yazarlığı teknolojinin, dijital imkânların gelişmesiyle kendine yeni mecralar bulmuş, buna paralel olarak da yazar sayısında bir artış olmuştur. Günümüzde birçok türde köşe yazısı yayımlanmaktadır. Bunların büyük bir çoğunluğu gündem akışı üzerine yorumlar ve tartışmaları içermektedir. Her yazar kendi penceresinden gördüğünü yazar. Bu pencereler bazen yazarın ideolojisi, bazen de yazdığı kanalın, mecranın ideolojisidir (düşüncesidir). Bu […]

Edebiyat Ortamı dergisinin 80. sayısının girişinde Mehmet Akif’le ilgili kısa bir değerlendirme var. Derginin yeni sayısının sunuş yazısında şöyle değiniliyor Akif’e: “Şeyh Galib, Yahya Kemal, Necip Fâzıl, Sezâi Karakoç geleneğin büyük halkaları idiler. Gelenek zincirinin bir diğer halkası ise Mehmed Akif’ti.” Bu gibi değerlendirmeler farklı yerlerde, konuşmalarda, yayınlarda alışıldık bir şekilde ve sıklıkla yapılıyor. O […]

Şimdi incir mi, şeftali mi olduğunu tam çıkaramıyorum. Şeftali olma ihtimali yüksek, caminin sağ tarafındaki pencerenin hemen yanında idi ağaç. Rahmetli Mehmet amcanın bahçesinden… Teravihin dört rekâtlık aralarında, uykuya yenik düşmediğimiz aralarda yani, uzanıp bir tane kopartırdım.

güneş üfledi soluğunu şehrin yüzüne

Tasfiye’nin 55. sayısı çıktı. 55. sayıda yer alan isim ve çalışmalar şu şekilde:

Hamal gibi sırtında taşıdığı yorgunluklarını bir kenara itekleyerek olduğu yerde dikeldi. Şairdi. Bu sabah da her sabah gibi yeni baştan yazılmış bir şiirin ilk dizeleri gibiydi. Hem yeni hem de tanrı vergisi… Geçirdiği her dakikanın bir diğerinden farklı olması gayreti ve ümidiyle yaşıyordu. Aynı olmasına izin vermek istediği tek şey uyanmaktı. Uyanabilmek… Uyanır uyanmaz dikelmek […]

Bugün çoktandır ihmal ettiğim ama en sık gezindiğim güzergâhlarından birini takip ettim yine İstanbul’un. Hava çok güzeldi.

birkaç karakter olsun. biri yalnızlıktan yana. seviyor yalnızlığı. herkes onun yalnız kalmak istediğini söyler. yalnız kalmak istediğini ondan duydu mu herkes, orası bilinmiyor. belki kendisi böyle düşünmüyordur. muhakkak kendisine yöneltilmeli bu soru. bu hususun aydınlatılması gerek. aydınlatılmadıkça kafalar bir soru işaretiyle dolaşmak durumunda kalacak. hâlbuki buna gerek yok. onca soru işareti var zaten kafalarda, yeni […]

Alibeyköy tramvayı ile Eminönü istikametine seyrederken (Eminönü istikameti diyorum, çünkü son durak Cibali.