Çamiçi Yaylasının ormanları, eşsiz çam ağaçları, mütevazı dereleri deyince hatırıma muhakkak Kaşıkçı köyüne değin ulaşan patika istikametinin gelmesini, bu mıntıkanın ara ara belleğimi ziyaret edip durmasını anlamaya çalışırım sürekli.
Kavun satıyordu bir abi, hava da ne sıcaktı! Otogardan Tokat bileti almış okula mı dönüyordum acaba, yoksa yeni kiraladığım eve mi, şimdi hatırlayamadım ama kavunları, kavunları satan abiyi, havanın sıcaklığını, o kasvetli otogarı unutmam mümkün olmasın hiçbir zaman.
Dergimiz editörü Ahmet Örs’ün 2004-2016 yılları arasında dergilerde yayımlanan öyküleri dört kitap hâlinde Tasfiye Kitaplığı tarafından yayımlandı.
Zil çalıyor.
Bundan tam otuz yıl önce kalkıp gelmişlerdi bu şehre. Daha dün gibi hatırlıyordu Zehra geldikleri günü, beş yaşındaydı ama her şeyin farkındaydı. Çocuk gözüyle ne kadar korkutucu gelmişti alıştığı topraklardan kopup gelmek… Arkadaşlarını, tavuklarını, oyun oynadığı harmanı geride bırakmak… Şimdi… Devamını oku…
Sarıyer-Ferahevler’e bu defa yağmurla vardım. Hacıosman metrosunun asansörüyle yukarı, aydınlığa çıkınca coşkuyla yağan yağmur karşıladı beni. Asansörden çıkmadım, tekrar aşağıya, turnike bölgesine inip kardeşimle yarım saat telefon görüşmesi yaptım. Turnike bölgesinde bir bank falan yok, nedense koymamışlar. “İnsanlar oturur, kalabalık… Devamını oku…
Kışın gelmesine sevinirdi küçükler, her şeye rağmen sevinirlerdi. Yağan karları tutmaya çalışır, buz tutan bayırda plastik leğenlerle kayar, saatlerce kartopu oynarlardı. Hoşlarına gitmeyen yönleri de çoktu tabi kış mevsiminin, her şeyden önce üşümek vardı. Sonra o dik okul yolunu çıkarlardı… Devamını oku…
Aklımda hep beyin ameliyatlarındaki MR çekimlerim kalmış ama aslında ilk MR deneyimim öğrenciliğimin sonunda Cerrahpaşa’da idi. Üniversite öğrenciliğimin ikinci yarısı boyunca bel fıtığından muztarip oldum. Okulun mediko-sosyali, Cerrahpaşa ve Çapa’da fizik tedaviler derken en son ameliyat… Öğretmenliğimin henüz ikinci ayında… Devamını oku…
“Ezel sırlarını, ne sen bilirsin ne ben./ Bu muamma sözü, ne sen okursun ne ben,/ Perdenin gerisinde, ben ile seni bir konuşturan var./ Perde kalkarsa, ne sen kalırsın ne ben.” bulutları gölgeliyor perdeler çok önemli bir isteği sezdirmeden getirir… Devamını oku…
“Tevhid-şirk kapışmasının sosyal, siyasal görünürlüklerden çıkarılamaması bilinç kaosunu işaret eder. Bu anlamda cahiliye kavramsallaştırmasına denk düştüğü söylenebilir. Yüzde bir-iki aralığı toplumsal değişim ve dönüşümlerin motor oranıdır ancak tevhide denk düşen karşılığı ülke özelinde pek zayıf ve zavallı bir hâldedir.”
