Son zamanlarda daha çok izler oldum bana yabancı bir dünyada yasayan insanları. Bazen, evet bazen unutuyorum başkalarından farklı yaşadığımı, herkes gibiyim sanıyorum ama sık sık aklımdadır onlar gibi olmadığım. Hayatımın en büyük parçası olan kâğıt ve karton yığınları üzerinde düşündüm… Devamını oku…
Ben, içine doğduğu hayatı yaşayan çocuklardan biriyim sadece; dönüp baktığımda gördüğüm o ki hiçbir farkım yok tanıdığım diğer insanlardan.
Tasfiye’nin 55. sayısı çıktı. 55. sayıda yer alan isim ve çalışmalar şu şekilde:
Bundan tam otuz yıl önce kalkıp gelmişlerdi bu şehre. Daha dün gibi hatırlıyordu Zehra geldikleri günü, beş yaşındaydı ama her şeyin farkındaydı. Çocuk gözüyle ne kadar korkutucu gelmişti alıştığı topraklardan kopup gelmek… Arkadaşlarını, tavuklarını, oyun oynadığı harmanı geride bırakmak… Şimdi… Devamını oku…
Kışın gelmesine sevinirdi küçükler, her şeye rağmen sevinirlerdi. Yağan karları tutmaya çalışır, buz tutan bayırda plastik leğenlerle kayar, saatlerce kartopu oynarlardı. Hoşlarına gitmeyen yönleri de çoktu tabi kış mevsiminin, her şeyden önce üşümek vardı. Sonra o dik okul yolunu çıkarlardı… Devamını oku…
