Daha Yedi Yaşıma Basmadan – Şeyda Köymen Bostancı

Ben, içine doğduğu hayatı yaşayan çocuklardan biriyim sadece; dönüp baktığımda gördüğüm o ki hiçbir farkım yok tanıdığım diğer insanlardan.

Peki, ya tanımadıklarım?

Tanımadığım hayatı düşünüyorum, bende de olmasını istediğim bir hayat bu ama nasıl onlar gibi olacağım, onu bilmiyorum. Düşününce, bebekliğim annemin sırtındaki yazmanın içinde geçti çünkü annem de sokak sokak kağıt toplar babam gibi. Çocukluğumsa kağıt çuvallarının üstünde…

Ben doğuştan kâğıt toplayıcısıyım anlayacağın!

Daha küçükken öğrendim, çöp konteynırında aradığımı nasıl bulurum, nasıl istiflerim topladıklarımı çuvala, nasıl taşınır bu ağır çuvallar, nereye götürülür, kaça satılır; hepsini biliyorum! Daha yedi yaşıma basmadan öğrendim bütün bunları!

Doğduğum bu hayattan başka bir hayat bilmiyorum ben, sadece uzaktan bakıyorum. O kalabalık sokaklar içinde sanki görünmez bir pelerin giymişiz gibi kimsenin görmediği, görmemek için bakmadığı insanları izliyorum.

(…)

Etiket(ler): , .Yer işareti koy Kalıcı Bağlantı.

Daha Yedi Yaşıma Basmadan – Şeyda Köymen Bostancı için 1 cevap

  1. Geri izleme:Yaşasaydım (Daha Yedi Yaşıma Basmadan, II) - Şeyda Köymen Bostancı | Tasfiye Dergisi

Bir cevap yazın