Badiou ‘varlık’, ‘olay’, ‘hakikat’ ve ‘özne’ kavramları arasında mantıksal bir zincir kurar. Buna göre ‘varlık’, içinde bilkuvve çokluğu, çeşitliği, ihtimalleri barındıran bir ‘durum’a işaret eder. ‘Olay’ ise, bu ‘durum’ içindeki ihtimallerin birinin ya da birkaçının bilfiil hale gelmesine ve Badiou’nün kendi ifadesiyle, “bizi yeni bir varlık tarzına karar vermeye zorlaması”na denk düşer. Bir olaya sadakat süreci, bu sadakatin durum içinde ortaya çıkardığı şeyse ‘hakikat’tir. Mevcut ‘durum’a, o ‘durum’dan kaynaklanan ‘olay’ın açtığı perspektiften, ufuktan bakma, bunda ısrar etme kararıdır sadakat ve işte bu sadakatin taşıyıcısı olan kişileri de ‘özne’ olarak adlandırır Badiou. Buna göre, ‘özne’ ‘olay’dan önce kesinlikle mevcut değildir. ‘Özne’ dediğimiz konumu üreten ‘olay’dır. Dahası, ‘özne’ ile ‘kişi’ arasında da fark vardır. Daha doğrusu, ‘özne’, taşıyıcısı olan ‘kişi’leri aşan bir fazlalığa sahiptir.
Şükrü Argın ile söyleşi, “Edebiyat 12 Eylül’ü Kalben Destekledi”, söyleşen: Osman Akınhay, Mesele, sayı:9, Eylül, 2007.
