Ricardo ve Smith dünyanın yeni efendilerinin inançlarının temelinde yer alan ultra-liberal dogmanın fikir babalarıdır. Bu dogma ne söylüyor? “Her türlü baskıdan uzak, kendi haline bırakılan sermaye en çok kâr edeceği alanlara kendiliğinden kayar” diyor. Karşılaştırmalı maaliyetler yasası ile neyin nerde üretileceği bu şekilde saptanıyor. Yani Türkçesi “Sel gibi akma etkisi” Ekmek miktarı belli bir seviyenin üstünde çoğalırsa bunun yoksullara dağıtımı kendiliğinden gerçekleşir. Zenginler, ihtiyaçlarını aşan oranda zenginleştiklerinde bundan somut biçimde zevk duyamadıklarından (ya çok deli olmalılar ya da bu zevk onlara çok pahalıya patlamalı), zenginliklerini kendi elleriyle dağıtmaya başlarlar. Ne kadar güzel bir teori değil mi? İşte yukarıdaki fotoğrafta bu dağılımın somut halini görüyorsunuz…
