yasakmeyve’nin 59. sayısında, Türkçe şiirde “anne teması” üzerinde duran “içli” bir yazı var. Türkan Yeşilyurt’un yazısına alıntıladığı bazı şiirleri paylaşmazsak olmaz: Annemin n’aşını gördümdü;/ Bakıyorken bana sabit ve donuk gözlerle./ Acıdan çıldıracaktım./ Aradan elli dokuz yıl geçti./ Ah o sabit… Devamını oku…
KIZ ÇOCUĞU Kapıları çalan benim kapıları birer birer. Gözünüze görünemem göze görünmez ölüler. Hiroşima’da öleli oluyor bir on yıl kadar. Yedi yaşında bir kızım, büyümez ölü çocuklar. Saçlarım tutuştu önce, gözlerim yandı kavruldu. Bir avuç kül oluverdim, külüm havaya savruldu…. Devamını oku…
“Her şeyin özelleştirildiği bir çağda Nâzım devletleştiriliyorsa, bunun bir nedeni vardır. Burjuvazi o devin silahlar kadar kudretli sözcüklerini proletaryanın elinden almaya, salonların nezih havası içinde eritmeye çalışıyor. Solcu olanlar aklını başını toplasın. Özelleştirmeye karşı olan, Nâzım’ın devletleştirilmesine karşı çıksın! Kimse… Devamını oku…
Nazım Hikmet, bundan 47 sene evvel 3 Haziran 1963’te Moskova’da ölmüştü. (Yoğun Gazze filosu gündeminden dolayı üstadı birkaç gün geç andık, affola!) Türkiye’de edebiyat dünyasının en popüler ismi gibi geliyor bana. Mustafa Kemal ve İsmet İnönü’nün yıllarca süren şefkatli hapishane… Devamını oku…
