Türkiye İnsan Hakları Vakfının sergisini gezdik, cumartesi günü arkadaşlarla, İstanbul’da… Ceylan, yüreklerimizi delen gözleriyle öyle bize bakıyordu. Sergideki sayısız fotoğrafın özetiydi Ceylan’ımızın gözleri… Kahrolsun zalimler, nur içinde yatsın Ceylanlar… Ve ışık olsun Ceylan’ın gözleri, aydınlatsın yolumuzu…
ne demek yaşanmasın! yaşanıyor ya kardeşim gözünüzün önünde!ece nur okulundan sürgün, ceylan bir dağ başında katlediliyor, kürt halkının ana dil talebi tehditlerle karşılanıyor, asgari ücretliler kölelik ücretiyle hayatta kalmaya çalışıyor…hangi kerbelâ’dan bahsediyorsunuz?ne demek “bir daha kerbelâlar yaşanmasın!”törende kan verip kızılaya… Devamını oku…
Kuzuların arasından kurtların kaptığı Ceylan’ın paramparça edilişinin üzerinden bir yıl geçti. Failleri malum ama suçlular hâlâ meçhul. Ceylan’ın hayatını karartanlar soruşturma sürecinde delilleri de kararttılar. Kalpleri taş tutanlar, kirli savaşlarında bir masuma daha kıydılar… bir kardeşin, yerde yatan kardeşini annesi… Devamını oku…
Kim büyüyor, kim küçülüyor? Ali Bulaç birkaç ay önce Zaman‘da, malı yığan ilk 500 kişilik müstekbirler skalası büyürken halk yoksullaşıyor günden güne, diye yazmıştı. Hem neo-liberal ekonomi politikaları, hem militarist zorbalık halkı gözü dönmüşcesine öldürüyor. Silvanlı Hacı Abi orucunu intiharla açıyor,… Devamını oku…
