“Sınırlar” diyor Zygmunt Bauman, “Küreselleşme” adlı eserinde “sermaye için ortadan kalkarken, yoksullar için, ezilenler için daha bir yükseliyor. Bir şekilde gitmek istedikleri yerlere varanlar sürekli horlanıyor. Teknelerde bir kısmı can veriyor, bir kısmı yaka paça geri gönderiliyor.”
***
Küreselleşen dünyada devletlerin sermaye için çalışan karakollardan farklı olmadığı söyleyen Bauman, küreselleşme çağında ironik de olsa her yeni kurulacak devletin küresel sermayeye muhtaç olduğunu, sermaye çevrelerinin mikro devletleri desteklediklerini vurguluyor.
***
Jeremy Seabrook’tan şöyle bir alıntıda bulunuyor: “Yoksulluğa çare bulunamaz; çünkü o kapitalizm hastalığının bir semptomu değil, tam tersine, kapitalizmin sağlıklı ve gürbüz olduğunun, giderek daha büyük birikimi ve çabayı teşvik ettiğinin kanıtıdır.”
***
“İletişim çağında” diyor, katmanlar arasında iletişim yok! Ne kadar enteresan değil mi?
***
Büyük bir panoptikonda yaşayan insanlık bir de hapishanelerde terbiye ediliyor. Hapishaneler en aşağılayıcı cezalandırma yöntemini uygulayarak sistem için zararlı unsurları hayattan tasfiye etmektedir.
(Ayrıntı Yay., 3. basım, 2010)
yokluk zulümdür…