Evet, Bildiğimiz Tarımın Sonu’na geldik, yağmacıların gözü aydın!
Neoliberal saldırganlığın en münbit yağma alanlarından biri tarım.
İnsanoğlu birçok şeyi yapmadan yaşayabilir ancak yemeden, içmeden yaşayamaz. Yenilip içilen ürünlerin de kapitalistlerin kapsama alanına girmesi tabi ki kaçınılmaz!
Tarım, son otuz yılda çok büyük bir değişime uğradı. Kırsal nüfusun kentlere doğru tabiri caizse “sürülmesi” sermayenin tarıma dönük projelerinin bir sonucu gibi duruyor.
Kendine neredeyse yeten küçük köylülüğün yok edilerek sermayenin insafına terk edilen tarımsal üretimin bugün tümüyle yerel ve küresel devasa şirketlerin kontrolüne girdiğini görüyoruz.
Parası olanın karnını doyurabileceği bir dünyadayız. Meralar yarım asırlığına kiralanıyor, sular ve kamu arazileri satılıyor, korumasız koşullarda tarım şirketleri köylünün ürünlerine değer biçen piyasa canavarlarına dönüşüyor, binlerce büyükbaş hayvan bir çiftlikte toplanırken yüzlerce köyde bin büyükbaş hayvan kalmıyor.
Özgür köylünün ancak proleterleşerek hayatta kalabildiği bir aşamaya geçtik. Bankalara ipotek ederek boşaltılan tarlalar sermayeye devrediliyor. Bizim için Gazap Üzümleri’ni yemenin vakti, geç de olsa geldi. O büyük romanı bir kez daha okumalı…
Bildiğimiz Tarımın Sonu, Çağlar Keyder – Zafer Yenal, İletişim Yayınları, 2013.
