Bir haber bülteninde.Bir düğün. İlk bakışta her şey sıradan. Çok güzel bir çardak. Nezih bir ortam. Davetliler tribünde, yerli yerinde her şey. Ancak ilk bakışta sıradan olan her şey daha sonra tersi bir duruma bırakıyor yerini. Robot bir evlendirme memuruyla karşılaşıyoruz. Arkadaki ses olmasa farkedemeyeceğiz tuhaflığı. Birde şu varki orda olan her şey sıradan geliyor Japonyalı’lara. Doğrusu ya Japonya’dan gelen robot haberlerine bizde alışkınız. Hele bizim kuşak asimo reklamlarıyla büyümüş. Ama bu kadarına hayır. Oyuncaklıktan çıktıktan sonra hayır.
İlk şaşkınlığı atlattıktan sonra gelinin temennisi ise size başka bir şaşkınlığı yaşatıyor. Bu kez arkadaki ses yok. Gelin, robotlarla insanların bir arada yaşanabileceğini söylüyor. Ne güzel değil mi, insan daha kendi türüyle anlaşamıyorken birde robotlarla bir arada yaşamanın dayanılamaz hafifliğini kaldıracak. Büyük bir ders doğrusu. İlerde bu robot daha akıllanırsa eminim geline güzel bir ders verir. Tasfiye’deki Süleynan Ceran’ın yazısını okursa kendileriyle zinhar anlaşmayacağımızı bilir.
Düğün gayet sakin. Aile gibi bir kurumun başlangıcını insan bile olmayan bir robot yapıyor. İzlediğimiz filmler gerçek mi oluyor ne? İnsanlıkla amansız mücadelesi sonucu yeryüzünü ele geçiren robotlar. Her şey tersine dönüyor. İnsanlık derin bir ezilmişlik içinde. İlk kez kendi elleriyle yarattığı şey ona hükmediyordu artık. Artık robotlar bizi ehlileştirmeliydi. Düşünsenize robotlara karşı verilen insan hakları mücadelesi. ‘Ne insan hakkı ulan’ diyorlarmış. Öyle ya o zaman gerçek bir mücadele verebilirdik. Çünkü ilk defa bütün insanlar bir tarafta olacaktı. Yani insanlığın tarafında. İlk defa belki de iktidar mücadelesi olmayacaktı. Önceki halimize yanacaktık. Nasıl olurdu ama, daha önceki durumda, insanlığın önünde duran insanlar ne derdi acaba. Baykal ne derdi, Obama ne derdi, Mübarek ne derdi, Liebermann ne derdi. Bu kadar bizi birbirimize çeviren bu durum olmadan önce. Onun için direnmeye var mısınız içimizdeki insan olmayanlara karşı. Robotlar iktidarı ele geçirmeden önce ya da aklımızı başımıza getirmeden önce.
