Ey özgürlük, adın nerede gizli kalır. Asumanın en yüce yerinde mi? Okyanusun en derinlerinde mi?
Ey özgürlük, sen benim varlığımın tek menbağısın. Sen olmazsan ben yalnız et ve kemikle yığılı bir varlık olmaktan başka ne olabilirim.
Ey özgürlük sen yoksan insan nedir, bilir misin? Başkalarının adi bir taklidini yapan maymuna dönüşür. Özgürlük yoksa o zaman anlarım ki esirlerin ataları maymundan başkası değildir.
Ey özgürlük sen öylesine yağ ki hiçbir bahçe senin yağmurundan nasipsiz kalmasın.
Bütün güllere suyunu esirgeme, ekinleri susuz bırakma.
Ey kutsal özgürlük senin olmadığın yerde ben avare çaresiz, küskün zavallı garip olur, insan olduğuma utanır dururum.
Sen ne kutsal bir varlıksın ey özgürlük. Atam Âdem’de tecelli edersinde Arafat Dağı’nda büyük vuslatı müjdelersin. Bütün melekler san secde ederlerde seni yalnız kibirli şeytan istemez. Ey özgürlük senin en büyük düşmanın müstekbirliğe kapılan şeytandır, bunu şimdi daha iyi bilirim.
Ey özgürlük insan olmanın yüceliğini seninle tatmışsam kim senden beni alabilir.
Varlığımın bütün zerresini, senin varlığına borçluğum. Seni benden ayırmaya kalkanlara karşı savaşmak benim en kutsal savaşım olur.
Ey özgürlük, seni yaratan en yüce varlığın içine bir ikiz yapmışken, sen neden benden ayrı kalasın. Senden ben zindanlara atılsam da zincirlere vurulsam da uzak sürgünlere atılsam da yağlı kemend boynuma dolansa da ayrılmam.
Senden korkan zalim müstekbirlerin önünde Ebu Zer olursun, Rebeze Çöllerine kavuşursun. Zalimlerin karşısında Hüseyin olursun, Kerbela Çölünde susuzluğa kavuşursun. Kumeyl olursun, zorbanın karşına geçer boynu uzatırsın. Seyyid Nesimi olursun, kendi yalanına inanmayanın karşısında, izzeti ve inancı haykırır, kana boyanırsın. Pir Sultan olursun, yağlı kemendi kucaklarsın. Sonra kanadı kırılmış bir beyaz güvercin olup, Simurg’un yurduna kanat çırparsın.
Senden asla ayrılmama ey özgürlük
Seni terke edemem ey özgürlük
Sensiz sarayları, tapınakları, meclisleri, şirketleri, gökdelenleri kaldırıp atarım.
Sensiz devleti, vatanı, yurdu, milleti neyleyeyim ben
Seninle mana kazanır tüm âlem.
Senin olmadığın yerde nefes almak neyime gerek.
Seninle âlemin göz bebeği olan benim
Sen için bana secde etmiş bütün melekler.
Seninle terk ederim adiliği, benciliği, tamahı, ihtirası, cimriliği…
Seninle kavuşurum, Simurg’un yüceliğine
(Kayseri Gündem)
