Selehattin Yusuf’un moderatörlüğünü yaptığı Söz Kampüsten İçeri programına ilk defa gördüğüm Hakan Albayrak’ın eşide katıldı. Emira Albayrak. Ekşi Sözlük’te onun için şöyle denmiş: O bir boşnak; iyi bir hikayeci, iyi bir hukukçu ve iki çocuk annesi, Hakan Albayrak’ın yoldaşı; birlikte yürüyorlar bütün yolları.
Ayrıca şu: Hakan Albayak’ı yaptıklarının, yazdıklarının yanında bir de eşinden dolayı tebrik etmek istiyorum. Böyle olgun, soğukkanlı, inançlı,samimi kadınlar da varmış. Allah sevdiklerine kavuştursun. Diyecek bir şey yok.
Bende hissettim bunları. Çok kararlı görünüyordu. Eşinin sonuna kadar arkasında olduğunu gösteren yüksek retorikli samimi açıklamalarda bulundu. Eşinin ölse bile rahatlığına koruyabileceğini söyledi. Eşinin ölmediğini öğrendiğinde bir nebze sevinmiş; fakat ölseydi bile durumu sıradışı görmeyeceğini belirtti. Ülke tv’nin Sıradışı programınada telefon bağlantısıyla katıldı. Orda Aliya İzzetbegoviç’ten aktardığı şu pasaj ise Hakan Albayrak’ın eşinin zalimlere kafa tutuşundaki sağlamlığını, vicdanını ve rahatlığını gösteriyor Bosna savaşını yaşamış birisi olarak:“Katil ve kurban arasında bir tercih yapmam gerekirse, kurban olmayı tercih ederdim. Çünkü Bizim vicdanımız rahat“.
Ancak aktarmak istediğim Emira Albayrak’ın tüm bu yaşanalara dair Gazzeli’leri anlamaya çalışmasındaki hassasiyetiydi. Çünkü şöyle dedi: Benim için önemli olan Hakan Albayrak’ın şehit olması değil. Bu projenin amacı amborgoyu delmek ve yardımları sahiplerine ulaştırmaktı. Şimdi Gazzeli’ler ‘öylece denize bakacaklar’ dedi.
Ve tam olarak şöyle devam etti: “Ben Hakan Albayrak’ın iyi durumda olduğunu biliyorum. Endişelenmiyorum pek açıkçası. Ben, Gazze’de bekleyen insanlar için endişeleniyorum. Çünkü umudun ve beklemenin ne olduğunu çok iyi bilirim ben. Üç sene sonra et yemenin ne olduğunu iyi bilirim. İhh Bosna’da gerçekleştirmişti bunu. Açlığın, umudun, bekleyişlerin nasıl bir acı verdiğin iyi biliyorum ben.” Sonra içimde acayip tarif edilemez bir öfke kabardı ve içim cızz etti ve lanet ettim. Başka bir şey elimden gelmeyerek ve Gazzeli’leri düşünerek. Bakışlarının Akdeniz’de olduğunu düşünerek.
