ÇÖL İLAHİSİ
“Beni küheylanlara bindir/ Hayretin sularında/ Yağmaya vereyim varlığımı”
(…)
“Çölün iflah olmaz aşığıyım ben/ Dinmez sensizlik yasım”
(…)
“Yokluğum sermayem/ Dilim lal/ Geldim durdum önümde işte” (Mustafa Özçelik – Bir Nokta, 1kim-2010)
Notlar:
-Divan şiirini yeniden, yeniden üretmek insan ne kazandıracak?
-Hiçbir somut sorun şiire uğramıyor.
-Tamam içsel çölleşme elbette yazılacak lâkin o çölleşmeyi kim istiyor, hangi araçlarla bunu sağlıyor?
-Şiire isyanın ne zaman yolu düşecek?
