Cihan Aktaş | Taraf (23.08.’10)

Tokat merkezli ama İstanbul’da yayımlanan istikrarlı bir edebiyat dergisi, Tasfiye. Edebiyat eleştirilerinde sıklıkla “direniş edebiyatı”na vurguda bulunuyor yazarlar.

Derginin 25. sayısındaki metinlerde direnişin ve toplumsal belleğin “ağaç” metaforu üzerinden belirmesi dikkatimi çekti. Ahmet Örs “Cellat Darağacına Dönüşürken” başlıklı hikâyesinde, idam için kullanılan bir çınar ağacını dillendiriyor. Çetin Yıldırım ise “Kanlı Dut” başlıklı değinisinde “Zile ayaklanması” sırasında, ayaklanmayı yatıştırmaya çalışan Zile Müftüsü Hamdi Efendi’nin, Hasanağa Camii karşısındaki dut ağacında asılmasını anlatıyor. Dut ağacı farklı bir şekilde Kevser Çakır’ın “Çakır Baba ve Kır At” başlıklı anlatısında da görünüyor.

Cihan Aktaş’ın bugünkü yazısı.

Etiket(ler): , , .Yer işareti koy Kalıcı Bağlantı.

Bir cevap yazın