Hugo Chavez’in ölümü farklı çevrelerden bütün emperyalizm karşıtlarını üzdü.
Halkların yanında, yerel ve küresel sermayenin karşısında duranları üzdü.
Hepimiz üzüldük.
Emperyalizme karşı duran cepheden önemli bir parça eksildi.
Chavez’in ABD’ye ve İsrail’e karşı gösterdiği cesur muhalefet, ülkesinin zenginliklerini halkıyla paylaşmaya çalışması, küresel sermayeyi ülkeden kovması büyük çabalardı.
Birtakım hatalarından bahsediyorlar. Eyvallah… Kim hatasız ki?
Latin Amerika’daki köklü antiemperyalist dalganın güçlü sesiydi.
Gazze savaşı sırasında İsrail büyükelçisini kovmasını, “Ben İslam Devrimi’nin çocuğuyum” demesini unutmak mümkün mü?
Bunları yazarken Tokat meydanlarında yükselttiğimiz “Chavez’e selam, direnişe devam!” sloganlarını hatırlamadan edemiyorum.
Güle güle başkan!
